پروسه تولید شکر در کارخانه قند شرکت صنعتی و کشاورزی شیرین خراسان با برداشت محصول چغندرقند دراوایل مهرماه آغاز می شود.
پس از ورود هرمحموله به کارخانه ، از آن نمونه گیری شده و میزان قند و سایراجزاء آن اندازه گیری می شود و محصول پس ازعملیات قطع ضایعات و شتشوی کامل وارد چرخه تولید می گردد.

چغندر در کارخانه بصورت خلال در آمده و در دستگاه شربت گیری یا دیفوزیون با آب گرم حدود 70 درجه سانتیگراد مخلوط شده و قند موجود در بافت چغندر وارد آب شده و شربت خام تولید می شود.

در این بخش مواد غیر قندی از شربت جدا می شوند اینکار با کمک آهک و گاز کربنیک که مواد طبیعی و غیر سمی هستند صورت گرفته و ناخالصی ها رسوب داده می شوند ،محصول عمل شربتی است که درآن 16% قند وجود دارد و به آن شربت رقیق می گویند .

شربت رقیق در چند مرحله تبخیر و غلیظ می شود و میزان قند موجود در آن به حدود 60% می رسد و به آن شربت غلیظ می گویند ، درمرحله اواپراسیون یا تغلیظ ، شربت توسط بخارتغلیظ می شود و با این کار بخار با دما و فشارهای مختلف برای سایر مصارف کارخانه نیز تولید می شود.

شربت غلیظ در دستگاههای پخت آنقدر می جوشد تا کریستال شکر شکل گیرد ، این کریستال ها توسط شربت پوشیده شده بنابراین توسط دستگاه سانتریفوژ این لایه شربت از کریستال ها جدا شده و کریستال های شکر شسته می شوند و در این مرحله شکر با درجه خلوص بالا تولید می شود.
هنگام تولید شکر دراین بخش شربت شسته شده که به آن پس آب می گویند بدلیل اینکه دارای مقادیر قابل توجهی شکر است طی چند مرحله مجددا کریستال گیری شده در نهایت پس آبی که دیگر نمی توان از آن کریستال گرفت به عنوان “ملاس ” از کارخانه خارج می شود.
کلیه محصولات جانبی کارخانه مانند تفاله تر، تفاله خشک و ملاس دارای ارزش زیادی بوده و در صنایع مواد غذایی ، دامپروری و کشاورزی به مصرف می رسند . علاوه براینها صنایع مختلفی مانند الکل سازی و غیره نیز از محصولات جانبی کارخانه قند به عنوان ماده اولیه استفاده می کنند .
لازم به یادآوری است ، چغندر قند گياهي از تيره اسفناج كه بصورت يكساله زراعت مي شود. چغندرقند طي دوره رشد رويشي، فاقد ساقه بوده و بصورت مجموعه اي از برگ هاي بزرگ افقي تا عمودي مشاهده مي شود.

چغندرقند سازگاری وسیعی به شرایط محیط داشته و در برابر سرما و گرما نیز نسبتا مقاوم است. چغندر از گیاهان مقاوم به خشکی است، به طوری که مزرعه چغندرقندی که دچار تنش خشکی شود، می‌تواند حداکثر ظرفیت تولید خود را به شرط بهبود شرایط بدست آورد، به همین دلیل تنش آبی این گیاه در مقایسه با گیاهان دیگر مانند سیب زمینی به عملکرد محصول کمتر خسارت می‌زند، بنابراین با وجود چنین شرایطی می‌توان مدیریت بسیار مناسبی بر آبیاری مزارع چغندرقند اعمال کرد و حداکثر میزان صرفه‌جویی را در این مزارع به خصوص در وضعیت خشکسالی کنونی داشت.

با توجه به وضعيت آب و هوايي كشورمان و اقـليم آن، عمده توليد شـكر در ايران بـه صـورت شـكر چغندري است به طوري كـه طي سال هاي ۱۳۷۰ تا ۱۳۸۷ بـه طـور متوسط حـدود ۷۰ درصد شكر توليدي از چغندر بوده است كه البته از سـال ۸۲ پس از بهـره بـرداري از كارخانـجات جديد نيشكر، اين سـهم تقريبا ۶۰ درصد شده است.
براساس آمارهای ارایه شده ، گياهان قندي عمده در جهان و همچنين درايران، نيشكر و چغندرقند است، ۳۶ درصد قند جهان و ۷۵ درصد قند ايران از چغندرقند حاصل مي شود.
با وجود اينكه كشت چغندرقند، سابقه طولاني دارد، ولي كشت صنعتي آن به منظور تهيه قند و شكر حدود ۲۵۰ سال است كه متداول شده است . توسعه صنعت قند سازي از چغندر قند در قرن نوزدهم شتاب ويژه اي پيدا كرد كه نتيجه آن، توليد ده ها ميليون تن قند از ريشه اين گياه در سراسر جهان شد. از اين رو زراعت چغندرقند اهميت ويژه اي در توليد قند و شکر و تامين نياز غذايي، به خصوص در ايران دارد.